Obwarowania miejskie Sławna pochodzą z XV wieku, zostały one wykonane z cegły, z użyciem głazów narzutowych w fundamentach.

W 1400 r. odnotowana została pierwsza wzmianka o murach. Już w 1453 r. wzmiankowana Brama Koszalińska.

W 1458 r. była wzmiankowana Brama Słupska. Wzmianki o reperacji murów pochodzą z lat 1741-1787.

Rozebranie części murów we wschodniej części miasta miało miejsce w 1851 r., mury nie spełniały bowiem wartości obronnych dla miasta.

Przystosowanie Bramy Słupskiej do potrzeb warsztatów wojskowych nastąpiło w 1816 r., następnie przekształcono bramę na magazyn.

Miasto było bronione od północy wodami rzeczki Moszczenicy, od południowego wschodu tzw. Kanałem Drzewnym, a od południowego zachodu fosą.

W kurtynie murów znajdowały się baszty i półbaszty.

Bramy Koszalińska i Słupska posadowione są na rzucie zbliżonym do kwadratu, pięciokondygnacyjne, zwieńczone schodkowymi szczytami, nakryte dwuspadowymi dachami.

W przyziemiach ostrołukowe przejazdy bramne i schody prowadzące na piętro, zawarte w grubości muru.

W Bramie Słupskiej nad przejazdem strefa pięciu ostrołukowych blend. Elewacje boczne w Bramie Słupskiej są trójosiowe, w Bramie Koszalińskiej czteroosiowe.