Kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sławnie, wcześniej pod wezwaniem Panny Marii i św. Jana Chrzciciela – gotycki kościół jest największą budowlą w Sławnie.

Ufundowany w latach 1326 - 1364 przez księżnę Zofię, żonę Barnima IV. W okresie powstania świątyni patronat nad nią sprawowali Joannici. Wyposażanie świątyni trwało do II połowy XV wieku. Perłą był ołtarz renesansowy, który nie przetrwał okresu II wojny światowej. Od XVI wieku kościół był świątynią protestancką i wrócił w ręce katolików po II wojnie światowej.

Po wejściu wojsk radzieckich do Sławna, 7 marca 1945 roku, kościół został zniszczony. Zakon franciszkanów sprawujący opiekę nad świątynią rozpoczął jego odbudowę, która trwała do końca lat 50. XX wieku. Podczas odbudowy kościoła o. Rafał Rogatti stworzył tryptyk o tematyce maryjnej. Stacje drogi krzyżowej wykonał A. Trzeszkowski. Obecnie obiekt jest użytkowany. Zarządza nim parafia katolicka pw. WNMP.