Zamek Rycerski w miejscowości Krąg, w województwie zachodniopomorskim stoi w lesie, wśród jezior. Jest to niezwykłe miejsce wśród hoteli zachodniopomorskich i wakacyjnych ofert w najpiękniejszych polskich zakątkach. Mury zamku, pamiętają średniowieczne czasy rycerskie, a dziś zapraszają turystów na wakacje czy weekend nad jeziorem. Zamek jest jedną z kilku najlepiej zachowanych renesansowych siedzib rycerskich Pomorza.

Obecnie w zamku znajdują się: stylowa, rycerska sala weselna; komfortowo urządzone komnaty, sala konferencyjna.

Zamek powstał pod koniec XVI wieku, z fundacji Feliksa von Podewilsa w miejscu średniowiecznej warowni.

Podewilsowie rozbudowali zamek w XVII wieku, podwyższając go o jedną kondygnację, a w 1890 roku nowy właściciel, Karl Wilhelm von Riepenhausen, dobudował do bocznej elewacji długie skrzydło w stylu neorenesansowym. Z badań archeologicznych wynika, że piętnastowieczna warownia, należąca w latach 1490-94 do lenników książąt pomorskich i do księcia Bogusława, składała się z murowanego domu mieszkalnego o wymiarach 11,6 x 14,6m.

Zamek mógł mieć formę wieży obronno-mieszkalnej, jakie w owym czasie budowano na Pomorzu (w Płotach, Dobrej Nowogardzkiej, Korytowie czy w Krępcewie).

Pod renesansowym skrzydłem zamku zachowały się kamienno-ceglane mury trzech piwnic średniowiecznej warowni oraz teren majdanu z reliktami fosy otaczającej gotycką siedzibę.

Pod koniec XV stulecia książę pomorski Bogusław X warownię w Krągu ofiarował swemu rycerzowi - Adamowi von Podewils - za ocalenie życia w bitwie rozegranej w 1475 roku przez wojska książęce z mieszczanami Koszalina. Średniowieczna siedziba służyła rodzinie Podewilsów do schyłku XVI wieku. Około 1580 roku ówczesny właściciel majątku podjął dzieło rozbudowy starego zamku do formy nowożytnej rezydencji. Około połowy XVII wieku zamek podwyższono o kondygnację.

Nieopodal zamku, przed wjazdem na dziedziniec, zbudowano barokowy kościół.

Świątynia ta pomyślana była jako mauzoleum rodu, w którym do 1860 roku składano prochy kolejnych pokoleń Podewilsów. Wtedy zamek został sprzedany Hugonowi von Loen, aby wkrótce potem stać się własnością dyplomaty Karla Wilhelma von Riepenhausena (1852-1929). W 1890 roku zamek rozbudowano o nowe skrzydło po stronie zachodniej i obudowano ryzalit od strony jeziora. Wnętrza wyposażono w meble, obrazy i rzeźby. W 1945 roku splądrowano zamek.

W kilka lat po wojnie umieszczono w nim siedzibę nadleśnictwa, a następnie szkołę, która funkcjonowała do 1956 roku.

Od tamtej pory do lat siedemdziesiątych XX wieku zamek stał opuszczony i popadał w ruinę. W 1976 roku Pracownie Konserwacji Zabytków ze Szczecina rozpoczęły remont, który z uwagi na brak środków po kilku latach przerwano. W 1990 roku zamek kupił prywatny właściciel, który dokończył odbudowę i zaadaptował wnętrza na hotel.