W centrum Kołobrzegu - w samym sercu starego miasta, mieści się Muzeum Oręża Polskiego. Muzeum posiada cztery oddziały: Historia Miasta na Starówce, Dzieje Oręża Polskiego nad rzeką Parsętą, średniowieczną Kamienicę kupiecką oraz zacumowany w porcie, przy Latarni Morskiej - Okręt - Muzeum ORP Fala

Misją Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu jest ochrona materialnego i duchowego dziedzictwa kulturowego związanego z historią i tradycją Wojska Polskiego, ziemi kołobrzeskiej oraz województwa zachodniopomorskiego.

Muzeum wypełnia ją poprzez gromadzenie, przechowywanie, konserwację i udostępnianie do celów badawczych i wystawienniczych dóbr kultury związanych z historią, etnografią, archeologią i sztuką regionu, tradycją wojskowości, organizując wystawy, popularyzując wiedzę, prowadząc badania naukowe i działania edukacyjne.

Okręt- muzeum SG-321 ORP “Fala”

Okręt patrolowy projektu 912 ( kod NATO: “Obluze”) był pierwszą jednostką serii, nosił numer burtowy “OP-301”, następnie “321”. W 1996 r. wycofany został ze służby. W wyniku zabiegów ówczesnego dyrektora Muzeum dr Hieronima Kroczyńskiego wspieranego przez pasjonatów Mirosława Balickiego i Krzysztofa Kozieła z Kołobrzegu – szefów Kołobrzeskiej Żeglugi Pasażerskiej został nieodpłatnie przekazany przez Morski Oddział Straży Granicznej stając się tym samym pierwszym okrętem wojennym w zbiorach kołobrzeskiego muzeum.

W tym samym roku okręt został użyczony Kołobrzeskiej Żegludze Pasażerskiej, która przejęła na siebie koszty jego utrzymania i udostępniała przez wiele lat do zwiedzania w kołobrzeskim porcie.

Jesienią 2009 r. Muzeum przejęło z powrotem okręt. Został on przeholowany na nowe miejsce postojowe i obecnie znajduje się przy nabrzeżu remontowym vis a vis Reduty Solnej, służąc nadal zwiedzających. Atutem okrętu - muzeum jest fakt, że z ramienia muzeum opiekuje się nim i oprowadza po nim, były oficer tej jednostki kmdr ppor. Henryk Sobieraj.

Okręt- muzeum 433 ORP “Władysławowo”

Kuter rakietowy projektu 205 (kod NATO: “Osa I”) był ostatnim z trzynastu okrętów tego typu służących w Polsce. Nosił numer 433. Do służby wszedł 13 listopada 1975 r. , a zakończył ją w 2006 r. W lutym tego roku wyruszył w swój ostatni rejs. Wysłużoną jednostkę żegnały wszystkie okręty Dywizjonu Okrętów Rakietowych oraz liczne grono czynnych i emerytowanych oficerów i marynarzy. Wydawało się, że okręt podzieli los swoich poprzedników kończąc żywot w stoczni złomowej. Tak się jednak nie stało, dzięki ogromnemu zaangażowaniu Stowarzyszeniu Lastadia. Stowarzyszenie założone przez pełnych pasji, młodych ludzi z wielu miast wybrzeża postawiło sobie za cel uratowanie okrętu. Swoim pomysłem “zarazili” media, które wsparły inicjatywę.

Szereg publikacji prasowych i reportaży telewizyjnych miało skłonić decydentów do wyłączenia okrętu z zasobów Agencji Mienia Wojskowego. Wkrótce działania Stowarzyszenia wsparło Stowarzyszenie Oficerów Rezerwy oraz szerokie grono marynarzy, którzy służyli na tego typu okrętach. Opiekę nad wysłużoną jednostką podjął nieoficjalnie Dywizjon Okrętów Rakietowych. Energiczne i szeroko zakrojone działania podjęte przez wymienionych wyżej pasjonatów przy wsparciu Departamentu Wychowania i Promocji Obronności przyniosły pożądane efekty. Na mocy decyzji ministera Bogdana Klicha kuter wyłączono z zasobów Agencji Mienia Wojskowego.

Był to ogromny sukces, ale problemy nie zakończyły się. Pierwotnie “Władysławowo” miało zostać przekazane do Muzeum Archeologicznego w Elblągu, gdzie miało stać się zaczynem skansenu morskiego. Niestety z prozaicznych przyczyn ekonomicznych tak się nie stało. Nie doszła również do realizacji koncepcja ustawienia okrętu w Gdyni tuż obok “Błyskawicy”. Jednak dzięki stałej akcji Stowarzyszenia Lastadia poszukiwania dla Włądysławowa przyjaznego portu, zainteresowanie okrętem wyraziło Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu. Ostatecznie starania o zachowanie okrętu dla potomnych zakończyło się jego przekazaniem przez Departament Promocji Wychowania i Obronności MON dla Muzeum w Kołobrzegu. Finałem kilkuletnich zabiegów było przeholowanie 26 marca 2010 r. kutra rakietowego przez holownik Pasat II z macierzystej bazy w Gdyni do Kołobrzegu. W chwili obecnej okręt czeka na utworzenie Kołobrzeskiego Skansenu Morskiego gdzie będzie udostępniony do zwiedzania.

ORP Burza

Niszczyciel ORP Burza, jeden z najstarszych okrętów, zwodowany w 1929 roku, wybudowany został do obrony interesów Polski na morzu (Okręt został zbudowany we francuskiej stoczni Chantiers Navals Francais w roku 1928). Wraz z Błyskawicą i Gromem uczestniczył w wielu akcjach bojowych podczas II wojny światowej. Po powrocie do kraju, w latach 1952-55 Burza została przebudowana i przezbrojona. W nowej szacie rozpoczęła czynną służbę w Marynarce Wojennej. W 1959 roku zapadła decyzja wycofania Burzy ze składu czynnych okrętów floty i dzięki wsparciu nowatorskiej, jak na tamte czasy, inicjatywy Dowództwa MW przez mieszkańców Gdyni, przekształcono okręt w muzeum.

6 grudnia 1960 roku Burza stanęła przy Nadbrzeżu Pomorskim w Gdyni i udostępniono ją do zwiedzania. Gdy w 1976 roku zarządzono opuszczenie bandery, los okrętu został przesądzony. W 1977 roku postanowiono okręt zezłomować.