Na uwagę zasługują pozostałości murów obronnych z przełomu XIII i XIV wieku, których fragmenty znajdują się przy ul. Młyńskiej. Wzniesione w latach 1291-1350 o obwodzie 1600m, umocnione były 46 czatowniami i 3 bramami, tworzyły zamknięty pierścień.

Grubość muru u podstawy wynosiła 1,30m, a wysokość sięgała do 7m. Pierwotny system fortyfikacji Koszalina, zbudowany po lokacji miasta, stanowił pierścień wałów ziemnych z drewnianą palisadą, otoczony fosą i stawami. Ten system umocnień przetrwał do 1291r. Nowe obwarowania zbudowano już z cegły i kamieni.

Do początku XVIII w. mury zachowały się w pierwotnym stanie. Dopiero po wielkim pożarze miasta w 1718r. były stopniowo obniżane do wysokości 3m. Uzyskany materiał wykorzystano do odbudowy miasta. W XIX w. bramy miejskie rozebrano, a do większych fragmentów murów dobudowano domy. Dzięki temu te fragmenty murów zachowały się do dzisiaj, m. in. najdłuższy 60m pomiędzy ul. Mickiewicza i Młyńską i najwyższy sięgający 6m przy ul. Marii Ludwiki. Od 1960r. zachowane fragmenty murów są sukcesywnie poddawane renowacji.