Park Książąt Pomorskich stanowi część zwartego ciągu zieleni, który przebiega przez miasto od ul. Kutrzeby. Dzieli się na dwie części:

Park Książąt Pomorskich A (dawniej Park im. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej) o powierzchni 6,70 ha, w tym Staw Zamkowy z przepływającą rzeką Dzierżęcinką. Powstawał sukcesywnie przez 214 lat od 1602 roku. Na jego terenie cieszyć się można najpiękniejszymi i najstarszymi drzewami Koszalina, wśród nich znajduje się klon jawor (tzw. Drzewo Czarownic), liczące 300 lat drzewo będące pozostałością ogrodu zamkowego.

Występują tutaj liczne gatunki obcego pochodzenia m.in. korkowiec amurski, tuż przy nim rośnie jedyny w Koszalinie egzemplarz magnolii drzewiastej. Unikatem na skalę całego miasta jest cypryśnik błotny oraz miłorząb dwuklapowy, który jest jednym z dwóch okazów znajdujących się na terenie miasta, a także aleja platanów klonolistnych. Ogółem wyróżniamy 124 gatunków i odmian drzew i krzewów, wśród których wyróżniamy: lipy, jesiony wyniosłe, klony ginnala, buki, derenie jadalne, dęby szypułkowe, jałowce sawina, żywotniki zachodnie odm. wyprostowana, berberysy. Najstarsze zadrzewienie (60-120 lat) występuje w części wschodniej parku.

Najokazalszy dąb, uznany za pomnik przyrody o obwodzie 405 cm, rośnie przy amfiteatrze. Kolejną część Parku Książąt Pomorskich A jest Park Kościuszki - dzieje powstania sięgają początku XIX wieku i są związane z historią cmentarza, który założono w kwietniu 1819 roku, zwany był Starym Cmentarzem. Pochowano tam zasłużonych obywateli XIX-wiecznego Koszalina. Następnie cmentarz przebudowano na park miejski.

Park Książąt Pomorskich B (dawniej Park im. Hanki Sawickiej) najbardziej na południe wysunięta część zieleni o powierzchni 3,65 ha, zajmuje wzniesienie morenowe po wschodniej stronie doliny rzeki Dzierżęcinki.

Można tu wyróżnić 91 gatunków i odmian drzew oraz krzewów, wśród których występują ciekawe i rzadkie gatunki m.in. dąb szypulowaty odm. stożkowa, korkowiec amurski, wierzba babilońska oraz orzech czarny - jeden z wielu pomników przyrody.

Z egzotycznych drzew zobaczyć można: miłorząb dwuklapowy - relikt o wachlarzowato unerwionych liściach, żółtych owocach, nieprzyjemnie pachnącym miąższu i jadalnym nasieniu.