Rezerwat "Słowińskie Błota" położony jest w odległości około 1,5 km na północ od wsi Słowino. Rezerwat obejmuje obszar około 145 ha. Jest on najlepiej zachowanym torfowiskiem wysokim typu bałtyckiego w Polsce. Na jego terenie występuje około 37 gatunków roślin naczyniowych, 41 gatunków mszaków i 45 gatunków porostów.

Rezerwat ten jest niezaprzeczalnie najładniejszym rezerwatem w Polsce, wręcz podręcznikowym przykładem kopułowego torfowiska wysokiego - złoże torfowe ma tu formę wyraźnie wysklepionej, bochenkowatej kopuły, o długości około 1800, szerokości około 900 metrów i wysokości około 2 metrów. Fitocenozy typu otwartych i luźno porośniętych karłowatą sosną mszarów oraz zbiorowiska leśne tworzą roślinność rezerwatu "Słowińskie Błota".

Fauna torfowiska jest Unikatowa. W zarastających rowach rozmnaża się rzadka ważka "miedziopierś arktyczna Somatochlora arctica". Na Pomorzu spotykana była dotąd tylko na Wolinie i w Borach Tucholskich.

Występują tu również bardzo rzadkie gatunki motyli, takie jak "Acronicta menyanthidis", "Anarta cordigera", "Argyroploce lediana", "Coenonympha tullia" oraz "Syngrapha microgamma". Licznie występują tu również mrówki "Formica forsslundi". Jest to jedyne znane obecnie miejsce występowania tych mrówek w Polsce.

Rezerwat przyrody "Słowińskie Błota" jest obszarem chronionym w ramach projektu "Ochrona bałtyckich torfowisk wysokich na Pomorzu", realizowanym przez Klub Przyrodników w partnerstwie m. in. z Wojewódzkim Konserwatorem Przyrody w Szczecinie i dofinansowanym przez Komisję Europejską w ramach instrumentu finansowego LIFE-Nature oraz przez fundację EkoFundusz.